Երևանի կենտրոնական կանգառներից մեկում նստած էր տարեց մի կին։ Նրա աչքերը նայում էին հեռուն, բայց ոչ մի ավտոբուս նրա համար կանգ չէր առնում։ Կողքից քայլողներն ուշադրություն չէին դարձնում, բայց երբ մոտեցա ու հարցրի, թե արդյոք ինչ-որ բանի է սպասում, պատասխանն ինձ ապշեցրեց։
«Ես ավտոբուսի չեմ սպասում, ուղղակի գնալու տեղ չունեմ…»
Մի կին, հազար հոգս
Նրա անունը Աննա էր։ 72 տարեկանում նա ստիպված էր նստել կանգառում՝ ամբողջ կյանքն իր մտքում վերապրելով։ Ասաց, որ տարիներ շարունակ աշխատել է ուսուցիչ, կրթել սերունդներ, բայց հիմա, երբ ամենաշատն էր պետք իր երեխաների աջակցությունը, նրանցից ոչ մեկի կողքին չէր։
«Աղջիկս ինձ տանից դուրս հանեց։ Ասաց՝ իր տունն է, իր օրենքներով։ Հասկանում եմ, մեծ եմ, կարող է խանգարում էի, բայց չէի կարծում, որ կգա այսպիսի օր»։
«Տղաս կնոջը լսող դարձավ»
Աննան պատմեց, որ որդին, ով ժամանակին միշտ ասում էր՝ «մամ, ես երբեք քեզ մենակ չեմ թողնի», հիմա դարձել է իր կնոջ ազդեցության տակ։
«Երբ զանգում եմ, հարցնում եմ՝ որդի ջան, ինձ կօգնե՞ս, ասում է՝ կինս որոշի։ Իսկ կինը կտրուկ ասում է՝ մենք էլ մեզ համար խնդիրներ ունենք»։
Մտքեր հուսահատության մասին
Աննան խոստովանեց, որ օրեր են լինում, երբ չի կարողանում ուժ գտնել։
«Կարծես թե իմ կյանքի արժեքն ավարտվել է։ Նստում եմ այստեղ, որովհետև տանը մնալու տեղ չունեմ, բայց ուրիշներն էլ չեն ուզում իրենց կյանքում ինձ տեղ տալ»։
Ես չգիտեի՝ ինչ ասել։ Մեկ կողմում նրա հույսը չէր մարում, բայց մյուս կողմում նրա աչքերում երևում էր ցավն ու միայնությունը։
Ի՞նչ կարող ենք սովորել Աննայի պատմությունից
Այս պատմությունը ոչ միայն մի կնոջ կյանքի հուսահատական կողմի մասին է, այլև մեզ հիշեցնում է, թե որքան կարևոր է մեր ծնողների նկատմամբ մեր պարտքը։ Նրանք մեզ մեծացնում են՝ ոչ թե հանուն սեփական շահի, այլ մեզ կյանք տալու համար։
«Երեխաներս իմ ամեն ինչն էին, բայց հիմա ես նրանց կյանքում ոչինչ եմ դարձել։ Չգիտեմ, գուցե սխալ եմ դաստիարակել»։
Եզրափակիչ միտք
Այս պատմությունը թող լինի հիշեցում։ Հիշեցում այն մասին, որ մեր ծնողները արժանի են մեր ուշադրությանը, սիրուն ու հոգատարությանը։ Հենց մենք ենք նրանց ուժը, և հենց մեր վերաբերմունքն է ձևավորում նրանց կյանքի վերջնական էջերը։
Եթե այս պատմությունը հուզեց ձեզ, կիսվեք դրանով, թող ուրիշներն էլ իմանան, որ մեր հարազատները միշտ պետք է մեզ համար առաջնահերթ լինեն։ ❤️