Այս պատմությունը բացահայտում է մի ցավ, որը հնարավոր չէ բառերով նկարագրել։ Երբ ամենամտերիմ մարդիկ՝ ամուսինդ ու քո հազար տարվա ընկերուհին, ում վստահել ես ամեն ինչ, քեզ դավաճանում են, զգում ես, որ աշխարհն ուղիղ գլխիդ է փուլ գալիս։
Նա, ում հետ կիսել ես ոչ միայն քո սեղանի հացը, այլև քո կյանքի թանկ պահերը, քո ընկերուհին, դարձել է քո ամենամեծ ցավի պատճառը։ Թողել ես, որ նա քո տանը մնա, օգնություն ցույց տվել, հավատացել, բայց դրա փոխարեն ստանում ես դավաճանություն՝ ամենախորը տեղում։ Իսկ ամուսինդ, որ պետք է լինի քո հենարանը, դարձել է դրա մասնակիցը։
Այս իրավիճակը ոչ միայն վշտացնում է, այլև թողնում է անպատասխան հարցեր։ Ինչպե՞ս կարող էր այդքան մոտ մարդ դառնալ այդքան անծանոթ ու դավաճան։ Բայց հենց այստեղ է, որ պետք է ուժ գտնել քո ներսում։
Դադարիր մեղադրել քեզ։ Դու վստահել ես, և դա սխալ չէ։ Սխալ է դավաճանությունը։
Փնտրիր ուժ քո մեջ։ Այս ցավը կարող է վերածվել ուժի՝ ապագան վերակառուցելու համար։
Արժեքավոր մարդկանց կողքին եղիր։ Նրանք, ովքեր իսկապես սիրում են ու գնահատում քեզ, կմնան քո կողքին։
Հետագա քայլերը
Այս ցավը կարող է ժամանակին մարել, բայց երբեք չպետք է ընդունես, որ քեզ նման վերաբերմունքը նորմալ է։ Այս մարդկանց թողնելով անցյալում՝ դու կստեղծես մի ապագա, որտեղ քեզ չեն դավաճանի։
Հիշիր՝ դու արժանի ես միայն անկեղծ սիրուն ու հարգանքին։