Հայաստանի իշխանությունները, թեև վստահ պնդում են, թե հիմա «գնդակը Ադրբեջանի դաշտում է», քանի որ վերջին փոփոխություններն են ուղարկել, այնուհանդերձ, Ադրբեջանի ախորժակը չի սահմանափակվում։ Միայն այն, որ ՀՀ ՊՆ-ն պարբերաբար ստիպված է հերքել ադրբեջանական ապատեղեկատվությունը, կասկածի տեղիք չի թողնում. Ադրբեջանը պատրաստվում է մարտական գործողությունների կամ նվազագույնը ուժի սպառնալիք է բանեցնում՝ Հայաստանի իշխանություններից իր ուզածը ստանալու համար։ Բայց հարցն էլ հենց այդ է։ Իսկ ի՞նչն է Ադրբեջանի ուզածը։ Սա այս փուլում իմանալ ուղղակի հնարավոր չէ, քանի որ մեզ հաղորդում են միայն հավանական համաձայնագրի կետերի քանակը, որոնցից միայն 5-ը վերջնական համաձայնեցված չեն։ Բայց մեր իշխանությունների անգրագիտությունը նաև այստեղ է փայլում։ Նրանք չգիտեն դիվանագիտության կարևորագույն կետը՝ եթե ամեն ինչ համաձայնեցված չէ, ուրեմն ոչինչն էլ համաձայնեցված չէ։
Բայց Ադրբեջանին հաճոյանալու համար Հայաստանի իշխանությունները ամեն ինչն են պատրաստ գնալ։ Արդեն իսկ Կառավարությունը վավերացրել է սահմանազատման հանձնաժողովների կանոնակարգը, որի մասին ՀՀ արդարադատության նախարարն ասել է, թե «Սահմանազատման հանձնաժողովների համատեղ գործունեության կանոնակարգը համապատասխանում է ԵԱՀԿ ուղեցույցին»։ Փաշինյանի իշխանությունն անտեսում է օրինակ Կիրանցի բնակիչների բողոքները, որոնք պնդում են, որ ոչ պատը, ոչ էլ փշալարը անվտանգության միջոց չեն։ Ու նրանց լռեցնում են՝ ուժայիններին գործի դնելով։ Իսկ Ալիևը լուսանկար է հրապարակում Դադիվանքից։ Բայց հուսալ, որ նրա ամեն քմահաճույք բավարարելուն պատրաստ Փաշինյանը կնահանջի իր իդեա-ֆիքսից, իհարկե հույս անգամ չկա։