Այս պատմությունը ցույց է տալիս, որ կյանքը միշտ տալիս է երկրորդ հնարավորություններ՝ փոխելու մեր նախկին սխալները կամ ավելի ճիշտ՝ հասկանալու դրանք։
Դպրոցական տարիներ․ ծաղր ու նվաստացում
Երեխա ժամանակ մեր դասարանում կար մի տղա՝ Արամը։ Նա հարուստ ընտանիքից էր, միշտ շրջում էր թանկարժեք հագուստով ու պարծենում իր հնարավորություններով։ Մենք՝ մյուսները, չկարողանում էինք մրցել նրա հետ։ Բայց Արամը չէր բավարարվում միայն իր ունեցածով․ նա հաճախ ծաղրում էր մեզ։
«Դու հագուստդ երկրորդ շուկայից ես առել, չէ՞»
«Տեսքդ նայում եմ ու ծիծաղս չեմ զսպում»
Ինձ նա հատկապես թիրախավորել էր․ ամեն օր ես լսում էի կատակներ իմ արտաքինի, իմ ծնողների վիճակի կամ նույնիսկ հագուստի մասին։
«Այդ տարիներին ես հաճախ էի մենակ մնում, ոչ ոք չէր ուզում ինձ հետ ընկերություն անել, իսկ Արամը, կարծես, հաճույք էր ստանում իմ նեղացումներից»։
Անսպասելի հանդիպում տարիներ անց
Տարիներ անց դպրոցն ավարտելուց հետո ես մտածում էի, որ այլևս երբեք նրան չեմ հանդիպի։ Սակայն, կյանքը անակնկալներով է լի։ Մի օր աշխատանքի ժամանակ, երբ ես ճաշարանում էի, Արամն իմ առջև կանգնեց։ Ես անմիջապես ճանաչեցի նրան։ Տարիները փոխել էին նրան․ նա արդեն հարուստի տղայի հպարտ կեցվածք չուներ։
«Անմիջապես հիշեցի այն ցավոտ պահերը, որոնք նա պատճառել էր։ Ես նույնիսկ չգիտեի՝ ինչ ասել»։
Նա արեց այն, ինչից ես ամենաքիչն էի սպասում
Արամը նայեց ինձ ու առաջին իսկ վայրկյանին արտասանեց․
«Կներես, ես գիտեմ, որ անցյալում շատ եմ սխալվել։ Ես իսկապես մեղավոր եմ»։
Ես զարմացած մնացի։ Այն մարդը, ով մի ժամանակ նվաստացնում էր ինձ, այժմ ներողություն էր խնդրում։ Ավելին՝ նա ասաց․
«Ես միշտ մտածում էի, որ գումարը ամենակարևորն է, բայց կյանքն ինձ ուրիշ բան սովորեցրեց։ Այն, ինչ ես արեցի անցյալում, ինձ երկար տարիներ խեղդում էր ներսից»։
Հանկարծ նա առաջարկեց, որ ես նստեմ ու խմեմ սուրճ նրա հետ։ Մենք սկսեցինք խոսել, և ես հասկացա, որ տարիները փոխել են նրան։
Ինչ կարող ենք սովորել այս պատմությունից
Արամի ներողությունը ինձ մեծ դաս տվեց․ մարդիկ կարող են փոխվել, և նրանց պետք է հնարավորություն տալ։
«Կյանքը մեզ հնարավորություն է տալիս բուժել վերքերը և հասկանալ ուրիշների ցավը։ Արամը ցույց տվեց, որ հնարավոր է ընդունել սխալներն ու առաջ շարժվել»։
Եզրակացություն․
Այս պատմությունը հիշեցնում է, որ պետք է թողնել անցյալի ցավերը, ընդունել ներողությունները և, եթե հնարավոր է, կառուցել նոր, ավելի լավ հարաբերություններ։ Մարդիկ կարող են ապաշխարել, իսկ մենք՝ սովորել ներել։
Կիսվեք այս պատմությամբ, եթե կարծում եք, որ մարդիկ արժանի են երկրորդ հնարավորության։ ❤️