Գնացել էինք Սևան մի քանի ժամ մարդս աչքովս չէր ընկել, պարզվեց կողի քոթեջումա, գնացի ու… 

Այս պատմությունը կարդալիս ձեզ թվում է, թե դա սցենար է ինչ-որ ֆիլմի, բայց իրականությունն անգամ ավելի զարմանալի է։ Շաբաթվա վերջում որոշեցինք գնալ Սևան՝ ընտանիքով մի փոքր հանգստանալու, բայց այդ օրն իմ կյանքում դարձավ ամենաանհանգիստը։

Ինչպես ամեն ինչ սկսվեց
Առավոտյան ամեն ինչ լավ էր։ Մենք ճանապարհվեցինք, հասանք Սևան, վերցրեցինք քոթեջ և որոշեցինք հանգիստ անցկացնել։ Մինչ ես զբաղված էի երեխաներով և իրերով, մարդս ասաց, որ դուրս կգա՝ զբոսնելու։

“Մի քանի ժամ անց գլխի ընկա, որ նրան դեռ աչքովս չեմ տեսել,” — պատմում եմ ես, — “զանգեցի, բայց հեռախոսը չէր պատասխանում։”

Որտե՞ղ էր նա
Սկսեցի նրան փնտրել։ Հարցրեցի հարևաններին, սակայն ոչ ոք չէր տեսել։ Վերջապես լսեցի ծանոթ ձայներ կողքի քոթեջից և որոշեցի մտնել։ Եվ այնտեղ էր իմ կյանքի ամենավշտալի պահը։

Այն, ինչ տեսա
Մարդս նստած էր սեղանի շուրջ՝ մի կնոջ հետ, և նրանք ժպտում էին, կարծես դա աշխարհի ամենահաճելի պահն էր։

“Ես չէի հավատում իմ աչքերին։ Աշխարհս գլխիվայր շուռ եկավ։ Չեմ հասկանում, թե ինչպես կարող է նա այդպես անել,” — ասում եմ ես։

Կարճ վեճից հետո ես լացելով դուրս եկա քոթեջից՝ չիմանալով՝ ինչ անել։

Ինչպես արձագանքեցին մյուսները
Սոցցանցերում այս պատմությունը տեղադրելուց հետո ստացա բազմաթիվ մեկնաբանություններ․

“Նման մարդիկ չպետք է լինեն ձեր կյանքում։ Ունե՛ք արժանապատվություն,” — գրել էր մեկնաբաններից մեկը։
“Գուցե սա ազդանշան է՝ վերանայել ձեր հարաբերությունները։”
Ի՞նչ եմ անելու
Այս դեպքը ինձ ստիպեց հասկանալ, որ կյանքում պետք է հետևել սեփական զգացմունքներին և հարգել ինքդ քեզ։ Այժմ ես մտածում եմ՝ արդյո՞ք իմ հարաբերությունները այդ մարդու հետ արժե շարունակել։

Սիրելիներ, կիսվեք ձեր խորհուրդներով։ Ինչպե՞ս վարվել նման իրավիճակում։ Իմ պատմությունն իմ ցավն է, բայց գուցե այն օգնի մյուսներին նման իրավիճակներից խուսափել։ 💔